Beperking aansprakelijkheid dierenartsenpraktijk

Beperking aansprakelijkheid dierenartsenpraktijk

Begin dit jaar deed de rechtbank Gelderland uitspraak over beperking van aansprakelijkheid van een dierenartsenpraktijk en dierenarts. De vraag die centraal stond is of een dierenartsenpraktijk en dierenarts een beroep kunnen doen op een door een consument ondertekende bepaling op het voorblad van het keuringsrapport waarin aansprakelijkheid werd beperkt.

Feiten

Het ging in deze zaak om een consument die een paard had gekocht en die een dierenartsenpraktijk opdracht had gegeven om een aankoopkeuring te verrichten. De dierenarts gaf een positief aankoopadvies.

Op het voorblad van het keuringsrapport werd de aansprakelijkheid van de dierenartsenpraktijk en dierenarts beperkt: daar stond, kort gezegd, dat zij niet aansprakelijk waren voor schade die werd veroorzaakt door de uitvoering van de keuring of door onjuist- of onvolledigheden in de opstelling van het keuringsrapport, behalve als vaststond dat die schade te wijten was aan opzet of grove schuld van de dierenarts. De consument had haar handtekening gezet onder deze en een aantal andere bepalingen op het voorblad van het keuringsrapport.

Na de aankoop kreeg de consument problemen bij het berijden van het paard. Uit nader onderzoek door een andere dierenarts bleek dat het paard een anatomische variatie had.

Standpunten

De consument stapte naar de rechter. Volgens haar was sprake van een beroepsfout: de dierenarts had de afwijkingen bij de aankoopkeuring moeten vaststellen en een negatief aankoopadvies moeten geven. Volgens de consument waren de dierenartsenpraktijk en de dierenarts aansprakelijk voor de schade die zij door die beroepsfout leed. De dierenartsenpraktijk en de dierenarts stelden zich (onder andere) op het standpunt dat zij niet aansprakelijk waren en deden een beroep op de bepaling op het voorblad van het keuringsrapport, het zogenoemde ‘exoneratiebeding’. Een exoneratiebeding is een bepaling waarin aansprakelijkheid wordt beperkt of uitgesloten.

Beoordeling

Waren de dierenartsenpraktijk en de dierenarts aansprakelijk? Om die vraag te kunnen beantwoorden, diende de rechtbank eerst de vraag te beantwoorden of zij met succes een beroep konden doen op het exoneratiebeding. Volgens de consument niet; zij ging er daarbij vanuit dat het exoneratiebeding moest worden gezien als algemene voorwaarden en deed een beroep op de wettelijke regels die daarvoor gelden. Volgens de dierenartsenpraktijk en de dierenarts wel; zij voerden aan dat het exoneratiebeding rechtsgeldig was overeengekomen: het beding op het voorblad maakte deel uit van het keuringsrapport en was bovendien door de consument ondertekend.

De rechtbank overwoog dat een dergelijk exoneratiebeding deel kan uitmaken van de algemene voorwaarden (waarvoor specifieke wettelijke regels gelden), maar dat hetzelfde exoneratiebeding ook apart kan worden overeengekomen bij een overeenkomst van opdracht. Het oordeelde dat het exoneratiebeding deel uitmaakte van de overeenkomst van opdracht tot keuring en lette daarbij op de plaats van het exoneratiebeding op het voorblad van het keuringsrapport en op de plaats voor de handtekening. Volgens de rechtbank maakten de dierenartsenpraktijk en de dierenarts daarmee duidelijk dat zij alleen onder die voorwaarde de keuring wilden verrichten en is de consument daarmee door ondertekening akkoord gegaan.

De rechtbank stelde de dierenartsenpraktijk en de dierenarts in het gelijk. Volgens de rechtbank was er geen sprake van opzet of grove schuld van de dierenarts, dus hoefden zij geen schadevergoeding te betalen.

Beperking aansprakelijkheid consument

Zoals uit deze uitspraak blijkt, kan aansprakelijkheid van een dierenartsenprakrijk ten opzichte van een consument op verschillende manieren worden beperkt.

Dat kan door middel van een exoneratiebeding in de algemene voorwaarden. De wet bevat specifieke regels voor algemene voorwaarden. Zo moet de gebruiker van de algemene voorwaarden aan de wederpartij een redelijke mogelijkheid geven om van die voorwaarden kennis te nemen. In de wet staat hoe. Daarnaast mag een bepaling in de algemene voorwaarden niet onredelijk bezwarend zijn voor de wederpartij. Voor consumenten is in de wet een zwarte en grijze lijst opgenomen. De zwarte lijst bevat bepalingen die als onredelijk bezwarend worden aangemerkt, de grijze lijst bevat bepalingen die worden vermoed onredelijk bezwarend te zijn. Het exoneratiebeding staat op de grijze lijst. De gebruiker van algemene voorwaarden moet dus aantonen dat het exoneratiebeding niet onredelijk bezwarend is voor de consument als daarover discussie bestaat.

Daarnaast kan een exoneratiebeding in een overeenkomst worden opgenomen. De wettelijke regels voor algemene voorwaarden zijn dan niet van toepassing. De regels van het contractenrecht gelden wel. Zo mag een exoneratiebeding naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet onaanvaardbaar zijn.

Conclusie

In deze zaak konden de dierenartsenpraktijk en de dierenarts met succes een beroep doen op het door de consument ondertekende exoneratiebeding op het voorblad van het keuringsrapport. Van belang bij de beoordeling of een beroep kan worden gedaan op een exoneratiebeding, is of het beding onderdeel uitmaakt van de algemene voorwaarden of van de overeenkomst zelf.

Wibe Reddingius

Wibe Reddingius is advocaat en partner bij Langelaar Klinkhamer Advocaten. Hij specialiseert zich op het gebied van het ondernemingsrecht, contractenrecht en (internationaal) handelsrecht. Daarnaast is Wibe specialist op het gebied van het hippisch recht en is hij als zodanig advocaat van bekende ruiters en amazones, fokkers, handelaren en hippische brancheorganisaties. Vragen naar aanleiding van deze blog post? Neem contact op met Wibe door te mailen naar reddingius@langelaarklinkhamer.com.

Bekijk alle posts over:

Ga naar de inhoud